An babbelt

Zo even klagen, want wat was het heet. Eigenlijk is het nog steeds heet. Haha, het is ook nooit goed. Als het de hele dag regent zou het ook weer niet goed zijn. Nee, ik heb het zwaarder gehad dan de andere keren, helaas. Nog steeds niet vreselijk, maar leuk was anders. Ik denk dat het deze week echt met het weer te maken heeft gehad. Ik kon de hele week niet echt mijn draai vinden en dat zorgde ervoor dat ik weinig energie had en dat zorgde er weer voor dat ik niet echt gezellig was. Nou dat dus.

Chemo drie

Dat gaat eigenlijk snel? Chemo nummer drie alweer. Dat betekent dat ik bijna klaar ben met de eerste kuur. Dan kunnen we gaan aftellen. Mijn lichaam helpt mij nog steeds erg goed overal doorheen en dat is super fijn. Zoals ik al vaker zeg, ik ging weer vol goede moed de derde chemo in, omdat het mij tot nu toe zo goed af gaat. Uiteraard heeft mijn moeder mij weer naar het ziekenhuis gebracht en stond ze mij ook weer op te wachten. Dat blijft ontzettend fijn. Vooral omdat we daarna toch altijd even wat leuks gaan doen.

Het infuus prikken ging weer goed, gelukkig! Dit keer zelfs door een andere verpleegkundige gedaan. Dat was wel even wennen, toen ik binnen kwam lopen waren er twee verpleegkundigen die ik nog niet kende. Hoe gek het ook is, maar als je daar binnen komt lopen is het gewoon heel erg fijn om een bekend gezicht te zien. Al snel kwam het ‘koffievrouwtje’ binnen, zij is echt fantastisch, zo iemand die je begroet met: ‘Goedemorgen schatje, wat zie je er weer prachtig uit lieverd!’. Haha, dan krijg je wel een beetje een gevoel wat voor iemand het is. Gelukkig, ik voelde me gelijk weer op mijn gemak. Na een gesprek met de verpleegkundige voelde ik me ook bij haar op mijn gemak. Alle verpleegkundigen zijn tot nu toe fijn, alleen dus even wennen als je weer een nieuw gezicht ziet. Hoewel ik tot nu toe geen behoefte voelde om daar met de andere mensen te praten heb ik ook dit zelfs gedaan, haha, het moet niet gekker worden. Het was kort, maar toch, ik heb mijn best gedaan.

Tot nu toe ben ik elke keer na de chemo even met mijn moeder op pad geweest. Gelijk na de chemo voel ik me eigenlijk altijd wel goed. Ergens in de middag stort ik altijd in. Mijn zus was vorige week jarig dus ging ik nog even met mijn moeder de stad in, cadeautje kopen en even lekker lunchen. Daarna snel naar huis en mijn bed in, lekker slapen, dat heb ik dan even nodig.

Zwaarder dan de vorige keren

Die hitte en chemo is geen fijne combinatie, daar ben ik wel achter gekomen, weten we dat ook maar weer, is toch goed om te weten. De eerste nacht hebben we echt super slecht geslapen. Ik denk heel Nederland wel, want wat was het heet. Ik denk alleen dat het voor mij nog even iets zwaarder was. Als het zo warm is heb je altijd wel weinig energie in je lichaam. De combinatie chemo en hitte maakt het dus dat je nog minder energie hebt dan normaal. Dat was denk ik wel wat het voor mij mentaal ook moeilijk maakte deze week. Ik had echt geen zin om iets te doen en daar werd ik dan weer verdrietig van, je voelt je dan heel zwak en alles is teveel gevraagd. Ineens realiseer je je dan dat je echt ziek bent. Mentaal gezien heb ik er dus ook wel een paar zware dagen op zitten. Vooral het weekend.

Maar gelukkig!! Nog steeds alleen moe en verder niets. Niet misselijk, geen hoofdpijn. Wel veel last van mijn botten gehad van het weekend. De dag na de chemo moet ik een injectie zetten en dit is voor mijn beenmerg die witte bloedlichaampjes aanmaakt. Dit heeft als bijwerking dat je pijn in je (grootste) botten kan krijgen, nou dat gebeurt dan dus ook. De ene keer is het erger dan de andere keer, deze keer was het weer een tandje erger dan de vorige keer. Als er bij chemo nummer vier weer normale temperaturen zijn dan gaat het weer helemaal goed komen, zonder geklaag, haha.

Ook fijne dagen gehad

Het was ook niet alleen maar klagen. Ik heb ook zeker goede dagen gehad. Weer lekker gewandeld en vriendinnen op bezoek gehad. Mijn zus woont een paar huizen verderop en daar ben ik ook veel. Het is fijn dat we 24/7 naar hun toe kunnen gaan. Het is vooral heerlijk om dan even met mijn kleine neefje te spelen, als je het even niet meer ziet zitten dan is hij toch wel heel erg fijn om weer vrolijk van te worden. Heerlijk dus dat ze zo dichtbij wonen.

Ook ben ik weer even op de hockey geweest. Helaas heb ik door mijn ziekte de keuze gemaakt om te stoppen met hockey. Ik had al een heel seizoen niet gespeeld vanwege mijn rugblessure. Het was door deze blessure dus nog maar de vraag of dit seizoen wel ging lukken, ik wilde het wel graag gaan proberen. Alleen doordat ik ziek werd was de keuze snel gemaakt. Ik heb altijd in Dames 1 gespeeld op de BMHV en dat is dan nu gewoon teveel. Vriendinnen van mij zijn wel doorgegaan en dus ben ik afgelopen zondag bij de oefenwedstrijd gaan kijken. Super leuk om weer even op de club te zijn, ook dit was lang geleden vanwege corona. Leuk om iedereen weer even te zien, maar met deze temperaturen was het beter om te mogen kijken naar de wedstrijd en niet zelf te hoeven spelen.

Al met al een week met veel ups en downs. Ook dat hoort erbij. Nu gaan we hopen dat mijn lichaam snel hersteld van deze chemo en dat we de rest van de week weer leuke dingen kunnen doen om mij weer op te laden voor jawel: de laatste chemo van deze kuur!! Dan kunnen we die wegstrepen! Hoe fijn is dat! Keep you posted!